Να κάνουμε την Ένωση Πληροφορικών Ελλάδας την Ένωση ΟΛΩΝ των Πληροφορικών

Αναδημοσίευση ηλεκτρονικού μηνύματος που στάλθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου στη λίστα μελών της Ένωσης Πληροφορικών Ελλάδας

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,

Γνωρίζεται καλά την γνώμη μου περί του ζητήματος που κατά καιρούς μας έχει απασχολήσει και αφορά τη μαζικότητα της ΕΠΕ. Πάντοτε διατύπωνα με έμφαση την άποψη που έδινε σημασία στην ποιότητα και όχι στην ποσότητα καθώς τα 8 προηγούμενα χρόνια η δουλειά που κυρίως κάναμε μέσα στην ΕΠΕ ήταν η διαμόρφωση προτάσεων και το ξεκαθάρισμα πραγμάτων όπως το ποια είναι τα τμήματα Πληροφορικής, πώς πρέπει να δράσουμε για την προαγωγή της επιστήμης μας και τη διασφάλιση των προϋποθέσεων αναγνώρισης του κοινωνικού ρόλου των πληροφορικών στην εργασία, την έρευνα και την παραγωγή, στη λήψη πολιτικών αποφάσεων κ.λ.π.

Η πρώτη αυτή φάση στη ζωή της ΕΠΕ φαίνεται να τερματίζεται. Όλο και περισσότερο ανατρέχουμε σε υπαρκτές προτάσεις μας για να δράσουμε στο παρόν. Αυτό είναι μια σαφής ένδειξη ότι ο κύριος όγκος εργασίας σε επίπεδο βασικών στόχων και προτάσεων έχει γίνει. Όλο και περισσόρερο διαπιστώνουμε ότι, πλέον, ο ανασχετικός παράγοντας στην υλοποίηση των προτάσεών μας δεν είναι η ποιότητα των κειμένων μας αλλά το πλήθος των μελών μας. Το βλέπουμε στο ζήτημα του ΕΘΕΠΕ, στα ζητήματα της δευτεροβάθμιας (αναθέσεις, προσλήψεις, μετατάξεις...) και, το κυριότερο, στο ζήτημα των συλλογικών συμβάσεων.

Συνοψίζοντας την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε σήμερα, θα έλεγα ότι η ΕΠΕ είναι περισσότερο από έτοιμη να εξέλθει του οίκου της, να βγει από την ενδοσκόπηση για το τι είμαστε και το τι επιδιώκουμε και να ανοιχτεί στην κοινωνία. Έχουμε ξεκαθαρίσει την άποψη μας για την Πληροφορική και τους Πληροφορικούς και αυτό που πρέπει να γίνει τώρα είναι μια "φυγή προς τα εμπρός". Σημειολογικά, η δυναμική που έχει αναπτυχθεί εκφράζεται με τον τρόπο που επικοινωνούμε ηλεκτρονικά. Υπάρχει μια συσσωρευμένη ενέργεια και νομίζω ότι ήρθε η ώρα αυτή η ενέργεια να εκτονωθεί δημιουργικά.

Για να μη κουράζω άλλο με αναλύσεις, επιτρέψτε να διατυπώσω με μία λέξη τον στόχο που πρέπει όλοι να βάλουμε από σήμερα: ΜΑΖΙΚΟΤΗΤΑ. Ήρθε η ώρα των μαζικών εγγραφών ώστε να εξασφαλιστούν οι προϋποθέσεις για:

1. Αξιόπιστη αντιπροσώπευση του κλάδου σε συλλογικές διαπραγματεύσεις
2. Λειτουργία της ΕΠΕ ως de facto επιμελητηριακού φορέα των Πληροφορικών μετά και το άνοιγμα που ξεκινήσαμε και θα ολοκληρωθεί στην επόμενη γενική συνέλευση.

Όλοι γνωρίζουμε τους κύριους λόγους της περιορισμένης συμμετοχής των Πληροφορικών στην ΕΠΕ:

1. Έλλειψη πληροφόρησης για την ύπαρξή της
2. Υψηλό τίμημα εγγραφής και ετήσιας εισφοράς.

Οφείλουμε να δούμε τα δύο αυτά προβλήματα και να τα λύσουμε το ταχύτερο δυνατόν βάζοντας ως μετρήσιμο στόχο να ψηφίσουν στις επόμενες εκλογές που θα γίνουν εντός των επομένων μηνών τουλάχιστον 5000 μέλη. Η προτάσεις που διατυπώνω σε μια προσπάθεια επίλυσης του ελλείματος πληροφόρησης και διασφάλισης της οικονομικής τακτοποίησης των μελών είναι οι εξής:

1. Αξιοποίηση όλων των δυνατοτήτων του διαδικτύου και των ΜΜΕ για να φτάσει και στον τελευταίο Πληροφορικό η πληροφορία για την ύπαρξη της ΕΠΕ.
2. Να κατατεθεί πρόταση προς το ΔΣ για να λάβει άμεσα απόφαση η οποία θα επικυρωθεί στην επόμενη γενική συνέλευση για διαγραφή όλων των χρεών μελών, μηδενισμό της εισφοράς εγγραφής και μείωση της ετήσιας εισφοράς στα 10 ευρώ.
3. Να κατατεθεί πρόταση προς το ΔΣ για να λάβει άμεσα απόφαση με την οποία θα καλεί σε κατάθεση αιτήσεως εγγραφής αποφοίτων όλων των τμημάτων που περιλαμβάνονται στην εισήγησή του προς τη ΓΣ για τη διεύρυνση της ΕΠΕ, ώστε αμέσως μετά την απόφαση της ΓΣ να επιταχυνθούν οι διαδικασίες εγγραφής και να εξασφαλιστεί ότι όλα τα νέα μέλη θα ψηφίσουν στις επικείμενες εκλογές.

Για τα 2 και 3 ανωτέρω προτίθεμαι να ετοιμάσω σχετικό κείμενο-εισήγηση προς το ΔΣ και θα παρακαλούσα όσους συμφωνούν να απαντήσουν σε αυτό το μήνυμα (nektar@ced.tuc.gr) δηλώνοντας τα στοιχεία τους (ονοματεπώνυμο, email).

ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΕΠΕ ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΠΟΥ ΤΟΥ ΑΞΙΖΕΙ

Νεκτάριος Μουμουτζής

Θέλω κι εγώ lamp-tomb!

Διαβάσαμε πρόσφατα (31/08/2009) στον τύπο: http://www.naftemporiki.gr/news/static/09/08/31/1708329.htm ότι το ΥΠΕΠΘ, ελάχιστες ημέρες πριν την προκήρυξη πρόωρων εκλογών, ανακοίνωσε ότι: «Συνολικά 126.000 ηλεκτρονικοί υπολογιστές θα δοθούν στους μαθητές της Α' Γυμνασίου στην προσπάθεια για τη μετάβαση στην κοινωνία της Πληροφορίας και την ενίσχυση της ψηφιακής τεχνολογίας». Παρόμοιες ανακοινώσεις αλλά και πράξεις έχουμε δεί άφθονες. Αρκεί να θυμηθούμε τις δεσμεύσεις του κυβερνώντος κόμματος από το 2004 για δωρεάν φορητούς υπολογιστές σε φοιτητές και αργότερα σε μαθητές, τα υπερσύγχρονα εργαστήρια Πληροφορικής σε Δημοτικά, Γυμνάσια και Λύκεια κλπ, κλπ.

Λες και η χώρα μας καθυστερεί τραγικά να εισέρθει στην Κοινωνία της Πληροφορίας επειδή ο μέσος Έλληνας δεν έχει υπολογιστή ή –πολύ περισσότερο- επειδή οι νέοι μας δεν ξέρουν να χειρίζονται άνετα πακέτα αυτοματισμού γραφείου συγκεκριμένου Αμερικάνικου κολοσσού του Λογισμικού. Λες και για την ψηφιακή υστέρηση των κατοίκων της Ελλάδας έναντι των υπολοίπων κρατών-μελών της Ε.Ε. φταίει το ότι δεν έχουν αρκετά ισχυρό hardware οι προέφηβοι της χώρας!!! Μια «καραμέλα» που από χρόνια πιπιλάνε οι έχοντες την εξουσία. Όλα αυτά με οδηγούν αναπόφευκτα σε κάποιες σκέψεις: Πώς ήταν η κατάσταση στην Ελλάδα των τελών της δεκαετίας του ’80 (προ εικοσαετίας δηλαδή); Πόσοι, ποιοί και πώς ασχολούνταν με την Πληροφορική; Σε τί hardware είχαν πρόσβαση; Πόσο «ψηφιακά αναλφάβητοι» υπήρξαμε;

Όσον αφορά στον γράφοντα, θυμάμαι ότι η μόνη μου πρόσβαση σε … “hardware” ήταν μια κόλλα Α4, στην οποία είχα σχεδιάσει το πληκτρολόγιο ενός Sinclair ZX-Spectrum 48 της εποχής (8-bits Z-80 CPU, 48 KB RAM, κασσετόφωνο για αποθήκευση στα εξτρά). Οι γονείς μου δεν είχαν τη δυνατότητα να πληρώσουν 48.000 δρχ. το 1988 και μάλιστα για κάτι που δεν γνώριζαν καθόλου. Πάνω στο ζωγραφισμένο πληκτρολόγιο, έκανα πως δακτυλογραφούσα κώδικα σε Sinclair BASIC (δεν υποστήριζε παρά μόνο for-loops και «δούλευε» πάρα πολύ η GOTO), την οποία είχα μάθει από περιοδικά της εποχής όπως π.χ. Pixel , MicroMad κλπ.

Την ίδια εποχή στην Ελλάδα υπήρχαν 13-χρονοι προγραμματιστές που ‘γράφαν παιχνίδια σε Assembly για –πρωτόγονους με τα σημερινά δεδομένα- επεξεργαστές. Ενδεικτικά αναφέρω τον δημοφιλέστατο Σταύρο Φασούλα που δυστυχώς δεν έδρασε στη χώρα του, αλλά μεγαλούργησε στη Φινλανδία και στη Βρετανία: http://en.wikipedia.org/wiki/Stavros_Fasoulas. Στην ίδια την επαρχιακή πολίχνη μου (Καρδίτσα) μπορώ να αναφέρω τουλάχιστον 2-3 παιδιά της ηλικίας μου (15 ετών τότε) που ήξεραν και χρησιμοποιούσαν Assembly σε MOS 6502, Zilog Z-80 και Motorola 68000 (ο τελευταίος 16-bits: Amiga, Atari ST για τους ... πρεσβύτερους). Όλοι τους (και ο γράφων) επέλεξαν να σπουδάσουν Πληροφορική, επιστήμη την οποία από τότε γνωρίζαμε ότι έτσι ακριβώς λεγόταν, άντε να την λέγαμε «Επιστήμη Υπολογιστών» από το Αγγλικό Computer Science. Μάλιστα, όσοι από τους γνωστούς μου δεν μπόρεσαν να περάσουν στις Πανελλήνιες, ξαναδώσανε ή πήγαν στο εξωτερικό, αλλά πάντως δεν πήγανε να γίνουν Φυσικοί, Χημικοί ή Μαθηματικοί και να ασχοληθούν αργότερα με την Πληροφορική ως –δήθεν- «εξειδίκευση».

Όταν έχεις τέτοιες εφηβικές εμπειρίες, δυσκολεύεσαι αφάνταστα να καταλάβεις για ποιόν λόγο πρέπει να «πιστοποιηθεί» ένας μαθητής ας πούμε Λυκείου στη χρήση υπερσύγχρονου, φιλικότατου Η/Υ! Επίσης, γιατί να μην μπορούν οι μαθητές της Γ’ Γυμνασίου να μάθουν μια υψηλού επιπέδου γλώσσα προγραμματισμού με ένα εξαιρετικά φιλικό και εξυπηρετικό IDE ή γιατί πρέπει υποχρεωτικά ένα παιδάκι 13 ετών να ξοδεύει για φορητό Η/Υ με 3GHz πολυπύρηνη CPU, 320GB HDD, 4GB RAM, κάρτα γραφικών με 512MB Video Ram και GPU κλπ, κλπ. Και όλα αυτά για να «μαθαίνουν» τα menus του MS-Office και άντε και λίγο το FrontPage, ενώ στην τελική νομίζουν ότι: «Λειτουργικό Σύστημα είναι ένα πρόγραμμα που στο όνομά του υπάρχει η λέξη Windows».

Τέτοιου είδους παρανοήσεις έχουν να κάνουν κυρίως με το γεγονός ότι στη χώρα μας, οι κρατούντες ανέκαθεν πίστευαν ότι Πληροφορική και Χρήση Η/Υ είναι το ίδιο και το αυτό, ότι η Πληροφορική είναι δεξιότητα και όχι ξεχωριστή επιστήμη. Σ’ αυτό συνετέλεσε και το γεγονός ότι στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση αρχικά ανατέθηκε σε μη Πληροφορικούς η διδασκαλία της Πληροφορικής, παρά την ύπαρξη ικανού αριθμού αποφοίτων από Τμήματα Πληροφορικής. Θα μπορούσαμε εδώ να πούμε πολλά για το πώς αντιμετωπίστηκε και αντιμετωπίζεται η Πληροφορική στην Ελλάδα, αλλά αυτό θα μάκραινε εξωφρενικά την εν λόγω δημοσίευση. Θα αρκεστούμε λοιπόν στο να προτείνουμε τί θα μπορούσε να γίνει αντί του «μοιράσματος» χρημάτων σε εμπόρους «ηλεκτρονικών συσκευών», προκειμένου να «μεταβούμε στην Κοινωνία της Πληροφορίας και να ενισχυθεί η ψηφιακή τεχνολογία» που λέει και ο κ. Υπουργός (και να ενισχυθεί ο Ψηφιακός Αλφαβητισμός προσθέτουμε εμείς).

Πρώτα απ’ όλα, οφείλει να ξεκαθαριστεί το τοπίο στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Τα τμήματα Πληροφορικής να έχουν όλα ενιαία ονομασία («Πληροφορικής», όπως «Μαθηματικό», «Φυσικό», «Πολιτικών Μηχανικών» κλπ.) και όχι το κάθε ΑΤΕΙ και ΑΕΙ να προσθέτει αυθαίρετα ό,τι όρο νομίζει στον τίτλο του και να «βαφτίζει» αυτόματα -και ενίοτε αναδρομικά - τους αποφοίτους του «Πληροφορικούς» ή ακόμη να δίνει (καινούργιο «κόλπο» αυτό) πτυχίο και Master Πληροφορικής μαζί! Επιπλέον να ξαναγραφούν τα προγράμματα σπουδών Πληροφορικής των Γυμνασίων και Λυκείων της χώρας από ανθρώπους που έχουν το αναγκαίο επιστημονικό υπόβαθρο, έτσι ώστε να ξεκαθαριστεί η διαφορά μεταξύ της χρήσης μιας συσκευής και της επιστήμης της Πληροφορικής. Η Πληροφορική στη Δευτεροβάθμια να διδάσκεται από Πληροφορικούς και μόνο, όπου ως «Πληροφορικός» εννοείται ο απόφοιτος ΑΤΕΙ-ΑΕΙ Πληροφορικής. Να σταματήσει επιτέλους η Πολιτεία να δίνει αξία (και έμμεσα και χρήμα) στους λογιών-λογιών «πιστοποιητές βασικών δεξιοτήτων». Όσο βασική δεξιότητα είναι η χρήση ενός επεξεργαστή κειμένου, άλλο τόσο είναι και η χρήση του τηλεχειριστηρίου της τηλεόρασης ή του κινητού τηλεφώνου. Γιατί τότε να μην υπάρχουν πιστοποιήσεις του τύπου: "Πεπειραμένος Χρήστης Κυψελωτών Ραδιοεπικοινωνιών (Expert Cellular Radio User), Υπερχρήστης Συστημάτων Τεχνητού Κλίματος (Superuser of Artificial Clima Stabilization Systems), Ειδικός στον Χειρισμό Συστημάτων Αυτοκίνησης (Autokinesis Systems' Expert)" αντί να λέμε: Μιλάω στο κινητό, βάζω τον κλιματισμό, οδηγώ αυτοκίνητο αντίστοιχα. Ή εν τέλει, ας μεριμνήσει το κράτος ώστε οι πολίτες να αποκτούν τις δεξιότητες αυτές δωρεάν από Δημόσιο φορέα, αφού είναι τόσο απαραίτητες.

Και τα παραπάνω είναι ένα μικρό υποσύνολο των ιδεών που μπορούν να πέσουν στο τραπέζι σχετικά με την «είσοδο στην ΚτΠ». Καλά είναι και τα σχολικά εργαστήρια (που μάλιστα πολύ γρήγορα βαφτίζονται «παρωχημένα» και ξαναεξοπλίζονται από την αρχή) αλλά ας μην ξεχνάμε ότι ένα εργαλείο που δεν ξέρεις να χρησιμοποιήσεις σου είναι άχρηστο κι ακόμη και επικίνδυνο αν χρησιμοποιηθεί λανθασμένα. Όσο για τα 126.000 laptops (πολλοί συνάδελφοι εκπαιδευτικοί τα αποκαλούν ακόμη «τάφους με λάμπες» «λαμπ-τομπς»)· ας μου επιτραπεί μια πρόβλεψη: Στα Γυμνάσια της χώρας, εκατοντάδες τσιγγανάκια θα γραφτούν φέτος στην Α’ τάξη και θα πηγαίνουν στο σχολείο μέχρι να πάρουν το κουπόνι των 400 Ευρώ περίπου. Στη συνέχεια, θα το πουλήσουν στην μισή τιμή σε κάποιους που θέλουν επειγόντως «λαμπΤομπ» (κολλάει και το "ο τάφος του αρνιού" εδώ) και θα διακόψουν τις παραπέρα … σπουδές τους! Μακάρι βέβαια να βγω ψεύτης.

Συναντήσεις Πληροφορικών 12 και 13 Σεπτεμβρίου στην Αθήνα

Κινητοποίηση Πληροφορικών για τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση
Συνάντηση στην Αθήνα, το Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου και ώρα 15:00 στην αίθουσα Α2 του Τμήματος Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών του ΕΚΠΑ (http://www.epe.org.gr/showarticle.jsp?articleid=373)

Κινητοποίηση Πληροφορικών του Ιδιωτικού Τομέα
Συνάντηση στην Αθήνα, την Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου και ώρα 11:00 στην αίθουσα Α2 του Τμήματος Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών του ΕΚΠΑ (http://www.epe.org.gr/showarticle.jsp?articleid=374)

Ήρθε η ώρα της ευθύνης για όλους τους Διπλωματούχους Μηχανικούς

Οι περισσότεροι Πληροφορικοί καθώς και χιλιάδες άλλοι συμπολίτες μας, γνωρίζουμε την αληθινή ιστορία των πιστοποιήσεων στην χώρα μας, και δεν μας παραπλανά το "κοινωνικό πρόσωπο" που επιχειρούν να προβάλλουν με εκδηλώσεις σε διάφορα "μέγαρα". Ούτε έχουμε καμία αμφιβολία για το ποιοι λόγοι τους ωθούν να μοιράζουν δωρεάν πιστοποιητικά σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες (ανάπηροι, μετανάστες κ.λ.π.). Είχαμε, δε, εγκαίρως προβλέψει τα επόμενα βήματα των εταιρίων πιστοποιήσεων.

Γνωρίζοντας τη σύνθεση και τις επιδιώξεις της Ελληνικής Εταιρείας Πληροφορικής και Υπολογιστών (ΕΠΥ), δεν μας ξάφνιασε το γεγονός ότι οι άνθρωποι αυτοί άνοιξαν τον δρόμο στις εταιρίες πιστοποιήσεων. Οι τελευταίες αξιοποίησαν τη θέση της ΕΠΥ σε ευρωπαϊκούς οργανισμούς, τη θέση των μελών της σε κάποια υπουργεία, τη ματαιοδοξία των διοικήσεών της και τη διαφθορά του πολιτικού συστήματος για να να επιβάλλουν δια της βίας του νόμου στον ελληνικό λαό την πραμάτεια τους (τις πιστοποιήσεις πληροφορικής). Στην συνέχεια πετάξαν την ΕΠΥ στο περιθώριο σαν στημένη λεμονόκουπα. Ούτε τα 30 αργύρια που είχε συμφωνηθεί αρχικά να πάρει η ΕΠΥ δεν της έδωσαν, και για το λόγω αυτό είναι οι δύο "φορείς" στα δικαστήρια. Όμως, ελάχιστοι από μας είχαν προβλέψει ότι η νέα ΕΠΥ, για την έλεγχο κάθε επαγγελματικής δραστηριότητας στη χώρα μας, θα ήταν ο δήθεν αντιπαλός της το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος (ΤΕΕ)!

Δείτε και μόνο το πρόγραμμα της διημερίδας του ΤΕΕ για την "Πιστοποίηση Επαγγελματικής Επάρκειας για την άσκηση Τεχνικών Επαγγελμάτων και Εξειδικεύσεων" το ΤΕΕ ορίζει ως συντοντιστή τον Κ. Κεσεντέ γενικό διευθυντή της ECDL-HELLAS! Από τη σύνθεση των ομιλητών και ποιός έχει το ρόλο του συντονιστή γίνεται αντιληπτό από κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο ότι οδηγούμαστε σε γενίκευση του φαινομένου των πιστοποιήσεων με τις ευλογίες του "επίσημου τεχνικού συμβούλου της Πολιτείας". Μια ματιά στις ομιλίες, ιδίως εκείνων που αποκάλυψαν τις πραγματικές προθέσεις των διοργανωτών, αλλά και το γεγονός της δυναμικής παρουσίας φοιτητών του ΕΜΠ (οι διοργανωτές προσπάθησαν να τους καθησυχάσουν λέγοντας ότι οι πιστοποιήσεις δεν αφορούν τους μηχανικούς) είναι αρκούντων αποκαλυπτική. Όσο για το αν αφορά το ζήτημα τα μέλη (τωρινά και μελλοντικά) του ΤΕΕ, αρκεί να δει κανείς το πρόγραμμα e-μηχανικοί μέσω του οποίου ήδη πωλούνται πιστποιητικά στα μέλη του ΤΕΕ και μάλιστα με "λίστα προτεραιότητας"...

To e-μηχανικοί θα επιτρέψει στους πιστοποιητές να αναπτύξουν σχέσεις με την βάση του ΤΕΕ, να εξαγοράσουν συνειδήσεις, ώστε οι εξαγορασμένοι μηχανικοί να βοηθήσουν να περάσει χωρίς αντιδράσεις εντός του ΤΕΕ η μεγάλη κομπίνα: Η εκχώρηση στη City and Guilds του δικαιώματος να πιστοποιεί τους πάντες και τα πάντα στη χώρα μας. Το δικαίωμα στην εργασία στην Ελλάδα θα περνάει μέσα από την City and Guilds.gr, που θυμίζουμε ότι είναι απλώς το παράρτημα ενός ιδιωτικού βρετανικού οργανισμού!

Σήμερα που οι αποικιοκρατικές δυνάμεις αναγκάζονται σε εγκατάλλειψη και των τελευταίων οχυρών τους σε χώρες του τρίτου κόσμου, στην Ελλάδα προευλάνουν ακάθεκτες! Ποιά θα είναι η μοίρα του ΤΕΕ αφού επιτευχθούν τα επιχειρηματικα σχέδια τον συνεργατών του; Θα βρεθεί στο κάδο με τις λεμονόκουπες παρέα με την ΕΠΥ. Ναι, αυτό είναι το μέλλον του "πανίσχυρου φορέα" αν δεν σταματήσει κάποιος τα σχέδια και τις ήδη ληφθείσες πρωτοβουλίες της διοικούσας ομάδας του. Θα μπορέσουν τα μέλη του ΤΕΕ να βρουν, έστω και τώρα, το βηματισμό τους και να διαχωρίσουν τη θέση τους; Θα μπορέσουν να αναδείξουν μια άλλη ηγεσία αντπαξια της ιστορίας και του επίσημου ρόλου του ΤΕΕ; Το ευχόμαστε ολόψυχα. Η χώρα έχει ανάγκη να επανεύρουν οι Έλληνες Διπλωματούχοι Μηχανικοί την αίσθηση καθήκοντος απέναντι στην κοινωνία υπεβαίνοντας το "μοντέλο των υπογραφών" και της "νομοθετικά κατοχυρωμένης αμοιβής" χωρίς αντίκρυσμα. Διαφορετικά θα βρεθούν κι εκείνοι στον ίδιο κάδο που θα βρεθεί κι ο "επαγγελματικός τους φορέας".

Η φύση της πιστοποίησης χειρισμού προγραμμάτων Η/Υ και ο ρόλος των Πληροφορικών

Ένα σημαντικό και επίκαιρο κείμενο που μπορούμε να σχολιάσουμε σε τούτη εδώ την ανάρτηση. Όσοι έχετε κάτι να καταθέσετε είστε ευπρόσδεκτοι.

Αν όχι εμείς τότε ποιός;

Με πρωτοβουλία μελών της Ένωσης Πληροφορικών Ελλάδας συγκροτήθηκε αυτή την εβδομάδα ένα νέο πολιτικό κίνημα με το όνομα Ένωση Πολιτών Ελλάδας - ΕΠΕλ. H ΕΠΕλ δεν αποκλείει την αυτόνομη κάθοδό της στις επικείμενες Ευρωεκλογές που θα διεξαχθούν στη χώρα μας στις 7 Ιουνίου 2009.
Η ΕΠΕλ επιδιώκει να κινητοποίησει όλους τους Πολίτες και να χαράξει τους άξονες της στρατηγικής της Χώρας στον 21ο αιώνα. Η συμμετοχή σε αυτή είναι ανοικτή για όλους. Καλούμε όλους τους συναδέλφους να ενημερώσουν όσους πιθανώς ενδιαφέρονται να πλαισιώσουν την ΕΠΕλ με έμφαση στην προσέλκυση προσώπων από όλους του επαγγελματικούς και ιδεολογικούς χώρους με εμπειρία και προτάσεις ώστε μέχρι τέλους Απριλίου να έχει διαμορφωθεί το εκλογικό της πρόγραμμα.
Είναι επίσης σημαντικό κάθε νέο μέλος της ΕΠΕλ να μεριμνά για την προσέλκυση και άλλων ώστε με την αναδρομική αυτή διαδικασία να εξασφαλίσουμε ότι κανείς δεν θα μείνει εκτός αυτής της τόσο σημαντικής για τον τόπο μας και την Ευρώπη πρωτοβουλίας.

Παρατήριο για την ΚτΠ: Η ψηφιακή ασφάλεια των παιδιών

Ενόψει της Παγκόσμιας Ημέρας Ασφαλούς Διαδικτύου (10 Φεβρουαρίου), το Παρατηρητήριο για την ΚτΠ προχώρησε σε ανάλυση στοιχείων του Ευρωβαρόμετρου (Δεκέμβριος 2008) σχετικά με την άποψη και τον ρόλο των Ευρωπαίων γονέων για τα θέματα ψηφιακής ασφάλειας των παιδιών τους. Από την ανάλυση αυτή, προκύπτουν για την Ελλάδα τα ακόλουθα συμπεράσματα:



Χαμηλή η αξιοποίηση του Διαδικτύου στην εκπαιδευτική διαδικασία, πολύ αυξημένη η χρήση στα Internet Café

Το σπίτι παραμένει ο κύριος χώρος πρόσβασης στο Internet για τα παιδιά των λοιπών Ευρωπαίων (65%) και ακολουθεί το σχολείο (57%). Στην Ελλάδα το αντίστοιχο ποσοστό για την πρόσβαση από το σπίτι είναι 56%, ενώ για το σχολείο είναι πολύ χαμηλό (μόλις 26%). Αυτό οφείλεται κυρίως στο χαμηλό επίπεδο χρήσης του διαθέσιμου ευρυζωνικού Πανελλήνιου Σχολικού Δικτύου με ενεργό τρόπο στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής διαδικασίας και σε μαθήματα πλην της πληροφορικής. Αντίθετα, στην Ελλάδα εμφανίζεται το υψηλότερο, πανευρωπαϊκά, ποσοστό πρόσβασης των παιδιών στο διαδικτύου σε Internet Cafe (27% στην Ελλάδα έναντι μόλις 3% για την E.Ε-27).


Οι Έλληνες γονείς υστερούν έναντι των παιδιών τους στη χρήση Διαδικτύου

Στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες το ποσοστό των γονέων που χρησιμοποιεί Internet ξεπερνά το αντίστοιχο ποσοστό των παιδιών. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο η διαφορά αγγίζει κατά μέσο όρο τις 9 ποσοστιαίες μονάδες (84% των γονέων έναντι 75% των παιδιών) και προκύπτει κυρίως από το χαμηλό ποσοστό χρήσης στα παιδιά ηλικίας 6-10, ενώ στις μεγαλύτερες ηλικίες η διαφορά γονέων-παιδιών σχεδόν εξαλείφεται. Στην Ελλάδα το φαινόμενο είναι αντίστροφο, καθώς τα παιδιά σε όλο σχεδόν το ηλικιακό εύρος ξεπερνούν κατά πολύ τους γονείς τους στη χρήση Διαδικτύου, γεγονός που δυσχεραίνει σημαντικά το έργο των γονέων.


Η ελλιπής ψηφιακή γνώση των Ελλήνων γονέων, αυξάνει σημαντικά τους φόβους τους

Οι Έλληνες γονείς εμφανίζονται ανήσυχοι (52%, το υψηλότερο μαζί με τους Γάλλους, έναντι 26% στην ΕΕ-27) για την προστασία των ιδιωτικών δεδομένων των παιδιών τους. Το ποσοστό όσων ανησυχούν για τα παιδιά τους σε ζητήματα αυτοκτονιών ή άλλων βλαπτικών ενεργειών αυξάνεται περαιτέρω στο 64% έναντι 39% στην ΕΕ. Τα ποσοστά αυτά σχετίζονται με το χαμηλό ποσοστό εξοικείωσης των Ελλήνων γονέων με το Διαδίκτυο, ενώ αξιοσημείωτη είναι η υστέρηση των ποσοστών χρήσης Διαδικτύου ακόμη και στις πιο δυναμικές ηλικίες γονέων (35-44), συνέπεια της οποίας είναι η συγκεκριμένη φοβική αντιμετώπιση. Όπως προκύπτει από τα στοιχεία, στις ευρωπαϊκές χώρες παρατηρείται ότι όσο αυξάνεται η χρήση του Διαδικτύου από τους γονείς, τόσο μειώνονται οι αντίστοιχοι φόβοι τους για τα νέα μέσα.


Υπερπροστατευτικοί είναι οι Έλληνες γονείς, αλλά εφαρμόζουν λανθασμένη προσέγγιση σε ότι αφορά την ψηφιακή ασφάλεια των παιδιών τους.

Οι Έλληνες γονείς προσπαθούν να προστατεύσουν τα παιδιά τους με το να κάθονται κυριολεκτικά «δίπλα τους» όταν σερφάρουν (29% στην Ελλάδα έναντι 13% στην ΕΕ), με την Πορτογαλία να είναι η μόνη χώρα που εμφανίζει αντίστοιχα ποσοστά. Επίσης, οι γονείς στη χώρα μας συνηθίζουν να ελέγχουν εκ των υστέρων τα websites τα οποία επισκέπτονται τα παιδιά τους (σε ποσοστό 36% στην Ελλάδα, έναντι 21% στην ΕΕ). Επίσης, εξίσου υψηλά ποσοστά παρουσιάζουν οι Έλληνες γονείς και στον τακτικό έλεγχο των e-mail των παιδιών τους (30% έναντι 13% στην ΕΕ).

Παράλληλα με τα παραπάνω, ο φόβος των Ελλήνων γονέων για την απομόνωση των παιδιών τους εξαιτίας του Διαδικτύου, κυμαίνεται σε πολύ υψηλότερο επίπεδο από την υπόλοιπη ΕΕ (67% έναντι 34% στην ΕΕ). Παρ’ όλα αυτά, στο επίπεδο της πρόληψης και του γονικού ελέγχου της πρόσβασης σε web sites δεν λαμβάνουν ιδιαίτερα μέτρα και βασίζονται κυρίως στον εκ των υστέρων έλεγχο των ψηφιακών περιηγήσεων των παιδιών τους.

Είναι ενδιαφέρον ότι ένα πολύ υψηλό ποσοστό γονέων (35%) παρά τους φόβους του, δεν θέτει κανέναν περιορισμό στην πρόσβαση των παιδιών του στο διαδίκτυο, ενώ μόλις το 1% εμποδίζει την πρόσβαση σε ενδεχομένως απαγορευμένες ιστοσελίδες (έναντι 10% στην ΕΕ). Παρ’ όλα αυτά, οι Έλληνες γονείς φαίνεται ότι συζητούν πολύ με τα παιδιά τους για το Internet (53% έναντι 35% στην ΕΕ).


Η συντριπτική πλειοψηφία των Ευρωπαίων γονέων, αναμένει περισσότερα από το σχολείο στο θέμα της ψηφιακής ασφάλειας

Ποσοστό 95% των Ελλήνων γονέων (88% στην ΕΕ) πιστεύει ότι η αντιμετώπιση των ζητημάτων ψηφιακής ασφάλειας θα προέλθει μέσα από την καλύτερη εκπαίδευση στο σχολείο και μέσω περισσότερης και ποιοτικότερης πληροφόρησης από έγκριτες πηγές ενημέρωσης σε ιστοσελίδες του Διαδικτύου (93% Ελλάδα, 87% ΕΕ). Έως σήμερα, οι Έλληνες γονείς προστρέχουν σε πολύ χαμηλό ποσοστό στο σχολείο (μόλις 18% στη χώρα μας έναντι 27% στην ΕΕ) για πληροφόρηση και συμβουλές σχετικά με την ασφαλή πλοήγηση στο Διαδίκτυο.

Πηγή: Παρατηρητήριο της Κοινωνίας της Πληροφορίας